ای خداوند تقوی و طهارت! ای خداوند نامهای نیکو و گرامی! از تو همی خواهم که بر من ببخشایی و از مغفرت و رحمت خویش نومیدم مداری. من بی گناه نیستم تا بر عصمت خویش گواه آورم، من توانا نیستم تا خود را از خشم تو پاس دهم. من از حکومت پهناور تو نتوانم گریخت تا با جان گنهکار خویش به یک سوی بگریزم. از تو می خواهم که لغزش مرا نادیده بگیری و گناهان ثقیل و عظیم مرا بیامرزی. هم بسوی تو می گریزم ای پروردگار من! امّا زبانم به توبه گشوده و عرق شرمم بر گریبان ریزان است. بر من ببخشای و مرا همچون پناهنده ای درمانده و ذلیل در پناهت بپذیر. در یوزۀ بی چیزم محرومم مفرمای. محتاج و مسکینم و بسوی تو عرض مسکنت کنم، بر من رحم کن و نومیدم مساز.
الهی! به جرم اینکه سپاس تو را به شایستگی نمی گزارم از خیر آخرت و دنیا محرومم مفرمای و آنچه از گناهانم می دانی بر من ببخشای. أنت ارحم الراحمین.