پروردگارا! از زلال وحی تو جرعه ها نوشیده ایم و در سایه سار بوستان برترین آفریدگانت درس ها آموخته ایم. شنیده ایم که چه سان این بزرگ آموزگاران بشر، دل از غیر تو سترده اند و جان و دل خویش به تو سپرده اند. شنیده ایم که چگونه در فراز و نشیب زندگانی دنیا، جز تو و خرسندی تو برنگزیده اند.

اینک از تو می خواهیم که به ما جام رضا عنایت ورزی تا زلال عشق تو را از آن در نوشیم و به بیکران عشق تو از ساحل رضا در رسیم. خشنودی ات را ارزانی مان دار تا امواج خروشان ناگواری ها را درنوردیم و در قلمرو امن ایمان و اطمینان، بیاساییم.

پروردگار مهربان به پاس واکنش مثبتی که بنده در برابر ناملایمات زندگی از خود نشان می دهد، بر درجات وی می افزاید و او را نزد خود گرامی می دارد. مؤمن نیز خشنودی بر ملایمات را، گامی به سوی ربانی شدن خویش انگاشته و بر آتش عشق خود می افزاید؛ به گونه ای که جز زیبایی نبیند و جز بر عشق خود نیفزاید.
یکی درد و یکی درمان پسندد یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران پسندم آنچه را جانان پسندد
پله پله از نردبان سلوک بالا می رود و به نور نزدیک تر می شود. از این رو، حاضر است سخت ترین مشکلات را ببیند و آن را بر خود هموار سازد. امام صادق علیه السلام فرمود: «در شگفتم از مؤمنی که پروردگار بزرگ هیچ سرنوشت بدی را برای او رقم نزد، مگر اینکه خیر او را خواسته است. پس بداند که اگر او را تکه تکه نمایند، چیزی جز خیر او نبوده و اگر تمام زمین را از مشرق تا مغرب به او بدهند، باز هم خیر او بوده است».

قرآن برادر کوچکی دارد به نام نهج البلاغه، آیا کسی می تواند مانند این برادر کوچک بیاورد، تا ما را مجال بحث از برادر بزرگ (یعنی قرآن) و امکان آوردن نظیر آن باشد؟

نهج البلاغه ستاره درخشان آسمان علم و ادب است که یک نویسنده برجسته، از شیوه نگارش او پیروی می کند، و یک دانشمند از نکات دقیق و علمی آن استفاده می نماید

بعد از قرآن و احادیث پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نهج البلاغه در درجه اول اهمیت قرار دارد. باید گفت به طور کلّی این تنها به قلمرو حیات مذهبی تشیّع محدود نیست؛ بلکه تفکّر فلسفی شیعه نیز به آن وابسته است و از آن مایه می گیرد. از این رو، باید نهج البلاغه را از مهم ترین سرچشمه هایی به شمار آورد که متفکران شیعه پیوسته از آن سیراب گشته اند