مردی به اویس قرنی گفت مراد اندرزی(نصیحتی) کن آن جناب گفت؛ به سمت خدا فرار کن

دائما طاهر باش و به حال خویش ناظر باش با همه مهربان باش و عیوب دیگران را ساتر باش
در هر لباس باش خداشناس باش بی همه باش

هر آدمی رو که می بینی داره تو خودش با یه مشکل می جنگه که تو درباش هیچ نمیدونی با آدما صبور و مهربون باش

در دعای روز دوازدهم از خدا می‌خواهیم کاری کن عدل و انصاف برای من به وجود بیاید و من کسی باشم که روشم، منشم عدالت‌خواهی و انصاف باشد، عدالت‌طلب باشیم، انصاف داشته باشیم، نخواهیم دیگران را با بی‌انصافی از راه بیرون کنیم.
«اللهمّ زَیّنّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ»؛ پروردگارا در این ماه و در این روز مرا به زیور سِتر و عفت نفس آراسته کن، من هم آبروی دیگران را حفظ کنم و هم آبروی خودم را، گاهی فردی است باید آبروی فرد را حفظ کرد اما گاهی آبروی اجتماعی را باید حفظ کرد.
پوشاندن ستر دیگران و پوشاندن ستر شما توسط خدا
شما ستر دیگران را بپوشانید و خدا هم ستر ما را بپوشاند، اما اگر بخواهند جامعه‌ای را از بین ببرند آیا ما باید بگوییم ستر؟ نه این فردی نیست و باید بیان شود.
«واسْتُرنی فیهِ بِلباسِ القُنوعِ والکَفافِ»؛ من عفت‌نفس داشته باشم و خدایا بپوشان به لباس قنوع و قناعت، گاهی انسان یک چیزی ر ا دارد باید مواظبت کند آن را از دست ندهد گاهی چیزی را ندارد همانقدر که خدای متعال به او داده باید قانع باشد منتها قانع بودن به این معنا نیست که شما آن چیزی را که از دارید از دست بدهید و بعد بگویید من قانع بودم.
قانع بودن یعنی زیاده خواهی نکنید
قانع بودن این است که زیاده‌خواهی نکنید هر چه خداوند داد ولی شما تلاش بکنید اما قانع بودن به این نیست که بگذارید دیگران چپاول کنند و تو بگویی من هم قانعم، عیبی ندارد من صبر می‌کنم و هر چه شد، نه این صبر، صبر دروغین است، قانع بودن به این است که آنچه خدای متعال به شما داد زیاده‌خواهی نکنی و نه اینکه آنچه خدای متعال می‌خواهد به تو بدهد را به دیگران بسپاری و دیگران را ثروتمندتر بکنی و یک عده‌ای ضعیف‌تر و بدبخت‌تر و فقیرتر بشوند این قانع بودن نیست.
کفاف یعنی اینکه من اگر هم دارم اسراف نکنم، کفاف یعنی به اندازه خودم داشته باشم و مابقی را انفاق کنم، کفاف یعنی برای من کافی باشد، مدام نروم دنبال حرص و ولع.

درخواست عدل و انصاف
«واحْمِلنی فیهِ على العَدْلِ والإنْصافِ»؛ در دعای روز دوازدهم از خدا می‌خواهیم کاری کن عدل و انصاف برای من به وجود بیاید و من کسی باشم که روشم، منشم عدالت‌خواهی و انصاف باشد، عدالت‌طلب باشیم، انصاف داشته باشیم، نخواهیم دیگران را با بی‌انصافی از راه بیرون کنیم.
«وامِنّی فیهِ من کلِّ ما أخافُ»؛ هر جایی بی‌انصافی کردیم چوبش را خوردیم هر جایی خلاف عدالت گام برداشتیم پروردگار عالم در این دنیا جوابش را به ما می‌دهد بی‌عدالتی نکنیم. یکی از خصوصیات عدالت این است که به دیگران ظلم نکنیم چه ظلم فردی و چه ظلم اجتماعی.
«بِعِصْمَتِکَ یا عِصْمَهَ الخائِفین»؛ خدایا یک کاری بکن نگهدارم باش، هم در امنیت تو باشم که گناه نکنم و مواظب باش فرموده معصومین و امام زمان را انجام دهم، نماز بخوانم، مسجد بروم و دعا بکنم و از گناه بدمان بیاید، ای کسی عصمت‌بخش هستی، ما از خدا بترسیم و خداوند متعال هم ما را در پناه خودش را نگه دارد.

چگونه زنگار قلب را از بین ببریم؟
چندی پیش در مشهد جوان از من سئوالی کرد و پرسید: اگر آهن زنگ بزند با وسایلی زنگ آن از بین می رود یا اگر لباس چرب می شود با پاک کننده پاک می شود. بعد پرسید آیا دوایی دارید که زنگار قلب را از بین ببرد؟ گفتم: سحر ها قرآن بخوان زنگ دل را از بین می برد یک صفحه دو صفحه، روایت داریم: قلب انسان زنگ می زند همان طوری که آهن زنگ می زند، پس جلاء بدهید قلبتان را بطول استغفار و قرائت قرآن و هفتاد استغفار بعد از نماز و دیگر این که دست بر سر یتیم بکشید و دستگیری و کمک کند.
وَ صَبِّرْنِی فِیهِ عَلَی کَائِنَاتِ الْأَقْدَارِ؛ خدایا مرا بر قضاء و قدرت راضی بفرما؛ ممکن است مقدر باشد کسی نزدیکانش را از دست بدهد؛ یا همسایه بد نصیب او شود … و این مسائل برای انسان دشوار است، لذا از خدا درخواست می کنیم که خدایا مرا بر تقدیر خودت (مسائل دنیوی) صابر قرار بده. « کائنات الاقدار » یعنی قضاء و قدرِ حتمی الهی؛ هر کسی در لوح محفوظ قضاء و قدری دارد و نمی داند که صلاح او در آن امر است.